Słowo „alimenty” pochodzi od łacińskiego alimentum, co oznacza „pokarm”. Jest to świadczenie, do którego osoba fizyczna jest zobligowana i które musi opłacać regularnie. Taki obowiązek może wyniknąć z powodu pokrewieństwa, powinowactwa bądź małżeństwa. Podstawą prawną regulującą zasady funkcjonowania świadczeń alimentacyjnych jest Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
Adwokat Joanna Zielińska prowadzi sprawy o alimenty w Łodzi, Brzezinach i Pabianicach. Jej działania w tym zakresie obejmują:
zabezpieczenie to polega na otrzymaniu niezbędnych środków na utrzymanie osobie uprawnionej już w trakcie trwającej sprawy o alimenty.
fachowa i obszerna wiedza Adwokat Joanny Zielińskiej na temat alimentów pozwoli na prawidłowe poprowadzenie sprawy poprzez zwiększenie świadomości Klienta i nakreślenie podstawowych błędów, zmniejszających skuteczność tego typu postępowań.
w postępowaniach alimentacyjnych obowiązuje zasada pisemności, dlatego też niezbędne jest sporządzanie odpowiednich pism. Adwokat Joanna Zielińska pomaga w pisaniu pozwów o alimenty dla dziecka, pozwów o alimenty dla rodzica oraz umów alimentacyjnych.
Co mnie wyróżnia?
Ponad 20 lat doświadczenia
Przejrzyste zasady współpracy
Indywidualne podejście do klienta
Skontaktuj się ze mną, zapewniam rzetelną i uczciwą obsługę.
Pytania klientów
Zgodnie z art. 58 k.r.o. sąd w wyroku rozwodowym ma obowiązek wskazać, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka.
W przypadku żądania alimentów od byłego współmałżonka należy wykazać przesłankę niedostatku w przypadku nieorzekania o winie albo wyłączną winę drugiej strony sporu.
Alimenty w wyroku powinny być podane w taki sposób, aby roszczenie nadawało się do egzekucji. Przede wszystkim orzeczenie musi określać konkretną kwotę i termin jej uiszczenia.
Podwyższenia alimentów można dochodzić w drodze powództwa. Przesłanką do podwyższenia świadczenia jest zmiana okoliczności, które stanowiły podstawę przy orzekaniu o wysokości świadczenia w wyroku ustalającym alimenty. Najczęściej będzie to:
Obowiązek alimentacyjny względem dziecka wygasa zasadniczo po jego usamodzielnieniu się, czyli ukończeniu 18 roku życia. Przepisy nie przewidują jednak automatycznego wygaśnięcia obligacji. Konieczne jest złożenie pozwu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.
Obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami wygasa zazwyczaj z upływem 5 lat od dnia prawomocnego orzeczenia rozwodu, chyba że sąd z ważnych powodów postanowi inaczej albo małżonkowie zawrą w tym przedmiocie umowę. Przyczyna uzasadniająca przedłużenie obowiązku musi zaistnieć przed upływem 5-letniego terminu
Rodzic nie może uchylać się od obowiązku alimentacyjnego przed osiągnięciem przez dziecko pełnoletniości. Co więcej, kontynuowanie nauki lub choroba może uzasadniać wydłużenie okresu alimentacyjnego, jeśli dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.
Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego wygasa na żądanie rodzica, jeśli majątek dziecka pozwala na jego samodzielne utrzymanie się. Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego wymaga wytoczenia stosownego powództwa.
W trakcie trwania małżeństwa każdy ze współmałżonków ma obowiązek przyczyniać się do zaspokajania potrzeb życiowych rodziny. W przypadku rozwodu o istnieniu obowiązku alimentacyjnego decyduje sposób rozstrzygnięcia:
bez orzekania o winie konieczne jest wykazanie przesłanki pozostawania w niedostatku rozumianego jako brak możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Zobowiązany co do zasady płaci alimenty przez 5 lat od dnia orzeczenia rozwodu;
z orzeczeniem o wyłącznej winie współmałżonka nie trzeba wykazywać niedostatku, wystarczy sam fakt pogorszenia się sytuacji życiowej powoda;
w przypadku winy obopólnej również trzeba wykazać przesłankę niedostatku, ale obowiązek nie jest ograniczony 5-letnim terminem.
Zawarcie ponownego związku małżeńskiego przez osobę uprawnioną do alimentów powoduje definitywne wygaśnięcie obowiązku udzielania finansowego wsparcia.
Pierwszym krokiem powinna być próba polubownego załatwienia sprawy. Jeżeli wezwanie do uregulowania należności nie przynosi efektu, konieczne będzie skorzystanie z egzekucji komorniczej. Na podstawie prawomocnego wyroku sądowego komornik może egzekwować alimenty wraz z odsetkami za opóźnienie w ich zapłacie.
Warto również pamiętać, że uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego przez przynajmniej 3 miesiące może przesądzić o odpowiedzialności karnej z tytułu niealimentacji. W tym celu konieczne będzie złożenie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa do organów ścigania.
Wysokość alimentów kalkulowana jest poprzez zestawienie ze sobą dwóch przesłanek:
Na podstawie art. 142 k.r.o. matka może żądać alimentów od mężczyzny niebędącego mężem, którego ojcostwo zostało uwiarygodnione, tytułem pokrycia kosztów utrzymania jej przez 3 miesiące w okresie porodu oraz kosztów utrzymania dziecka przez pierwsze 3 miesiące po urodzeniu.
Ta instytucja służy zabezpieczeniu interesu matki przed wytoczeniem żądania o alimenty i nie może obejmować innych kosztów i wydatków niż wyraźnie wskazane w przepisie.
W orzecznictwie niedostatek definiuje się jako niemożność zaspokojenia własnymi siłami swoich usprawiedliwionych potrzeb w całości lub w części. Przy ocenie potrzeb należy uwzględnić normalne warunki bytowania odpowiednie dla stanu zdrowia i wieku.
Judykatura podkreśla, że chodzi o stan bytowania zbliżony do minimum socjalnego i niemożność wyjścia z niego, pomimo podejmowanych starań.
Warto jednak podkreślić, że ochronie nie podlega dobrowolna rezygnacja z zarobkowania i niedostatek, który jest zawiniony (np. rezygnacja z pracy lub zamiana ją na gorzej płatną).
Zobowiązania alimentacyjne mogą w zależności od sytuacji przyjąć różną formę.
Pierwsza z nich to obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci. W takim przypadku, ustalając czas trwania i zakres zobowiązania, sąd bierze pod uwagę usprawiedliwione potrzeby dziecka oraz możliwości majątkowe rodziców. W szczególności sąd analizuje, czy któraś ze stron nie znajduje się w złej sytuacji finansowej i życiowej bądź znalazłaby się w niej na skutek płacenia alimentów. Generalnie jednak rodzic ma obowiązek zapewnić opiekę alimentacyjną dziecku, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać.
Jeżeli rodzice znajdują się w dramatycznej sytuacji życiowej, co oznacza niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb, istnieje również obowiązek alimentacyjny dzieci wobec rodziców. Jeśli takiej pomocy domaga się rodzeństwo w analogicznie trudnych warunkach życiowych, jest możliwe uchylenie się od dopełniania zobowiązań alimentacyjnych pod warunkiem, że wykaże się bezspornie, iż odbyłoby się to z wyraźną szkodą dla zobowiązanego i jego rodziny. W przypadku powinowactwa decydujące są zasady współżycia społecznego – co oznacza, że ojczym bądź macocha mogą występować o alimenty od pasierbów, jeżeli byli w ich życiu obecni i mieli wkład w utrzymanie i wychowanie. W stosunku do pasierbów natomiast obowiązek macochy bądź ojczyma pojawia się wówczas, gdy nie ma innych zobowiązanych do alimentacji krewnych.
W czasie trwania małżeństwa małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej alimentacji, co oznacza, że na miarę swoich możliwości zarobkowych muszą przyczyniać się do zaspokajania potrzeb i funkcjonowania rodziny. Ten obowiązek trwa również w przypadku separacji, nawet gdy małżeństwo nie dochowało się wspólnych dzieci. Przy ustalaniu wysokości alimentacji bierze się pod uwagę zasadę równej stopy życiowej.
W przypadku rozwodu są również uzasadnione prawnie sytuacje, w których małżonek może domagać się alimentów od drugiej strony, pod warunkiem, że nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia. Zakres zobowiązania trwa pięć lat od chwili uprawomocnienia wyroku rozwodowego (w bardzo wyjątkowych okolicznościach sąd może się przychylić do wniosku o przedłużenie tego okresu).